Jongeren moeten op hun bek gaan!

Het is belangrijk om zelf je problemen te kunnen oplossen. ‘Want als je denkt dat je dat niet kunt, kom je in een soort slachtofferrol terecht en ben je bang dat er van alles kan gebeuren en dat je er niets aan kunt doen. Die houding kan gemakkelijk leiden tot angst en depressie.’

Letterlijk op je bek gaan in je jeugd voorkomt niet dat je nog eens op je bek gaat als (jong)volwassene. Maar je hebt wel leren incasseren én weer opstaan.

'Curling' ouders die alle risico's wegpoetsen voor hun kroost... In mijn jeugd noemde je het 'overbeschermend opvoeden'. Ik ben zo opgevoed... door lieve ouders, eigenlijk te lief... Dat is moeilijk om toe te geven, het voelt zo ondankbaar. Zeker omdat ik nu zoveel kinderen zie zonder die goede zorg en liefde.

Maar ik kende mezelf niet, mijn kracht en doorzettingsvermogen waren niet op de proef gesteld, geen idee waar mijn persoonlijkheid begon en die van mijn ouders eindigde.

Vanuit nieuwsgierigheid, een honger naar zelfkennis ben ik op zoek gegaan. Verre reizen het liefst zo eenvoudig en onbekend mogelijk, motorrijden, surfen tussen muren van water, parachutespringen, diverse vechtsporten, meditatie... allemaal nodig geweest. Nodig voor mezelf én voor het opvoeden van mijn kinderen en het coachen van anderen.

Op hun bek gaan moet, zelf opstaan moet... vanuit liefde voor hen.

Dat ze later kunnen zeggen "thank you for NOT picking me up when I fell".

Minder spelen zonder toezicht kan bijdragen aan angst en depressie bij kinderen | wibnet.nl